මේ පොල් මිල කාළේ පොල් ගෙඩිය රත්තරන් වගේ. මේ
කියන්න යන්නෙ පොල් ගෑමක් ගැන තමයි. කැම්පස් ආපු අලුතම තෙල් බැම්මෙදි අයිය කෙනෙක්
නවත්තගත්ත මායි මගේ යාළුවයි. යාළුවට කතා කළා තව අයියෙක්. ඉතිං අපි නතර කර ගත්ත
අයිය අම්මෝ පශ්න ලෝකයයි. ඒ වගේ පශ්න පතයක් නම් මට ආයෙ හම්බුන් නෑ. මට මතකයි
දහම් පාසල් ගියාද කියලත් ඇහුව. ඊට පස්සෙ ඇහුව කොක්ක? මම සද්ද නෑ. කොක්ක ගමේද? මම
බිම බලා ගෙන. කියපං කොක්ක ගමේද මෙහේද? මම හිමීහිට දෙපැත්තට ඔළුව වැනුව. ඈ බං
කොක්කක් නැද්ද? මොනවද බං කළේ අවුරැදු දහ තුනක් ඉස්කෝලෙ ගිහිං පොල් ගෑවද? ඇත්තටම
මටත් එතකොට තමයි හිතුනෙ අම්මෝ අවුරැදු 13 ක්ම මොනවද කළේ කියල. ආයෙ මතක් වුණා අවුරැදු
ගානක් යනකම් අපි පුංචි ළමයිනෙ කියල. පොඩි ළමයින්ට අම්මල පොල් ගාන්න දෙන්නෙ නෑනෙ.
මං ඉතිං ටිකක් ලොකු උනාම ඒ අය්ය කිව්ව වගේ පොල් ගෑව අම්මට කරන ලොකුම උදව්ව විදියට.
පොල් ගෑම තාම ඉවර නෑ. මේ ළගදි ගෙදර ගියාම
දන්නැද්ද ඉතිං නෑදෑයින්ට යාළුයන්ට ගමේ අයට දැන ගන්න ඕන දේවල්. එයාල අපි ගැන කොච්චර
වදවෙනවද? කොහොම හරි නෑදෑයො කට්ටිය සෙට් වෙලා ඉන්න වෙලාවක පිත්තල පහන් ගැන කතා කර
කර ඉදල බුලත් හෙප්පුවක් මතක් වුණා එක්කෙනෙක්ට. දැන් තමයි ඔන්න රසවත්ම මාතෘකාවට
බැස්සෙ. ආ දැන් ඉතිං බුලත් හෙප්පුවක් නැත්නම් බුලත් වට්ටියක් හරි අල්ලන්න කාළෙ
හරි. නැත්නම් අවුරැදු 3 ක් තිස්සෙ පොල් ගෑවයි?
එතකොට මම "අම්මෝ පොල් ගෑම.. අවුරැද්දක්ම පොල්
ගෑවනේ. අපේ රෑම් එකේ එකෙක්වත් පොල් ගාන්න කැමති නෑ. ඉතිං මට මයි පොල් ගාන්න උනේ." 1
year එකේදි හොස්ටල්
එකේ උයන්න දුන් නෑ. 2 year එකේදි උයන්න
දුන්නත් වලං පිගං තියා හැරෙන්නවත් ඉඩ තිබුණෙ නෑ ඒ කාමරවල. 3 year එකේදි තමයි
කට්ටිය හා හා පුරා කියල උයන්න ගත්තෙ..
ඉතිං මම ගාන්ට හිරමනෙත් අරගෙනම ලිස්සල ගියා.
දුක් වෙන්න කාරි නෑ තව අවුරැද්දක්ම තියනව පොල් ගාන්න.
(සුවිනි)
(සුවිනි)
